پس
از اینکه معلوم شد مسئولیت یک نوع «ابتلاء» و آزمایش الهی و دارای چارچوب و احکام
شرعی است، به بررسی نکته دیگری از نامه «نجاشی» می پردازیم.
«نجاشی»
غایت درخواست دستورالعمل و استفتاء حدود شرعی ولایت (استانداری) را با این عبارت
بیان می کند:
«ما
یقربَنی اِلی الله عزّوجَل وَ اِلی رَسُوله»
یعنی:
تقرب به خداوند عزوجل، و رسول گرامی (ص)
با
سیر اجمالی و به اندازه بضاعت، در تعالیم عالی قرآن این معنی بخوبی، قابل درک و
تصدیق است که قرآن برای تکامل و تقرب انسان نازل شده است به گونه ای که در آن به
خودسازی بسیار اهمیت داده شده و (شاید) نیمی از تعالیم کتاب به صورت مستقیم یا
غیرمستقیم به خودسازی و تهذیب نفس اختصاص یافته است. البته، خودسازی مقدمه ي بندگی
الله است و تنها در پرتو ابتلاء و سختیها است که میسر می گردد.
بنابراین،
حکومت و مسئولیت که از آزمونهای سخت پروردگار است، وسیله ای است برای خودسازی و
بندگی معبود و مایه ي تقرب به بارگاه کبریائی پروردگار است.